Ο μέσος του Ολυμπιακού Βόλου, ο αρχηγός των ερυθρολεύκων, το παιδί που αγαπήθηκε σε Νίκη και Ολυμπιακό. Ο Φίλιππος Σκοπελίτης σε μια αποκαλυπτική, αποκλειστική συνέντευξη στο Localsports.

Τα πρώτα χρόνια στο Βόλο, τα ποδοσφαιρικά βήματα στις ακαδημίες, η χρονιά στον Άρη Μελισσατίκων, η μεγάλη απώλεια του αδερφού του Αλεξ, το πρώτο του συμβόλαιο ως επαγγελματίας στον Ολυμπιακό Βόλου. Το παράπονο που έχει, η θητεία του στη Νίκη και η έντονη στιγμή που θυμάται από αυτή. Η δεύτερη θητεία στον Ολυμπιακό που «τα σηκώσαμε όλα», το περιβραχιόνιο του αρχηγού μέχρι τον υποβιβασμό.

Συνέντευξη: Αποστόλης Καρπαθάκης

Αρχικά, ζεις από μικρός στη πόλη του Βόλου και έχεις καταφέρει να αγωνιστείς στις δυο μεγαλύτερες ομάδες της πόλης. Τι σημαίνει αυτή η πόλη για σένα;

Αρχικά ήρθαμε από πολύ μικρή ηλικία στο Βόλο από την Αθήνα, με την οικογένεια μου και για μένα είναι η μεγαλύτερη ευλογία που κατάφερα και έπαιξα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες αυτής της πόλης και κατάφερα να με αγαπήσει ο κόσμος.

Ωστόσο για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Τι θυμάσαι περισσότερο από τα πρώτα χρόνια στο Βόλο και τα πρώτα σου ποδοσφαιρικά βήματα;

Είχα ξεκινήσει στις ακαδημίες της ΑΠΟΒ και μετά απο δυο χρόνια εκεί πήγα στις ακαδημίες τις Νίκης Βόλου όπου και έκατσα 5 χρόνια και μετά συνέχισα στον Άρη μελισσατικων και στην συνέχεια στην κ20 του Ολυμπιακού Βόλου. Θυμάμαι τα τουρνουά που πηγαίναμε με την Νίκη και την πολύ καλή ομάδα που είχαμε τότε με συμπαίχτες τον Τζανετόπουλο τον Αργυρη και τον Ζέρη.

Πως ήταν η πρώτη σου χρονιά στο τοπικό με τον Άρη ως νέος τότε;

Ήταν παρα πολύ ωραία, μου έχουν μείνει οι καλύτερες εντυπώσεις γιατί ήταν πολύ οικογενειακό το κλίμα και για αυτο ευθύνεται η κυρία Κατερίνα Καρταπάνη που έτρεχε για όλα και δεν μας έλειπε τίποτα.

Τι θέση έπαιζες εκείνα τα χρόνια;

Δεκάρι έπαιζα!

Στη συνέχεια ακολούθησε ο Ολυμπιακός Βόλου. Πως ήταν οι πρώτες σου εμπειρίες;

Εκεί τα πράγματα ξεκίνησαν ιδανικά με προπονητή τον Θωμά Μακρή για δυο χρόνια  έκανα πολύ καλές χρονιές και ανταμείφθηκα και έγινα επαγγελματίας.

Είχες βάλει στόχο να «ανέβεις» στη πρώτη ομάδα;

Ναι ναι από την αρχή είχα βάλει αυτό σαν στόχο και τα είχα αφήσει όλα στην άκρη διαβάσματα και ότι άλλο υπήρχε ωστόσο δούλευα ταυτόχρονα.

 Σε αυτή τη διαδρομή είχες ένα δυσάρεστο γεγονός, όταν έχασες τον αδερφό σου. Πως αντιμετώπισες αυτή τη μεγάλη απώλεια;

Ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην ζωή μου. Τον Μάιο έχασα τον αδερφό μου και μετά από ένα μήνα, υπέγραψα στον Ολυμπιακό και αυτό ήταν το μεγαλύτερο μου παράπονο, που δεν πρόλαβε να δει ο αδερφός μου ότι πέτυχα τον στόχο μου για τον οποίο του χρωστάω παρα πολλά γιατί ήταν πάντα δίπλα μου.

Τι ήταν αυτό που σε έκανε να συνεχίσεις; Άλλοι στη θέση σου θα τα είχαν παρατήσει.

Οι γονείς μου που πραγματικά χωρίς αυτούς δε θα είχα καταφέρει τίποτα. Σκέφτηκα πολλές φορές να τα παρατήσω, αλλά θα ήταν άδικο για εκείνους και τον αδερφό μου, που κάνανε τόσες θυσίες για να κάνω εγώ αυτό που αγαπάω.

Τον νιώθεις μαζί σου στους αγώνες;

Ναι, γι αυτό και σε κάθε παιχνίδι έχω μαζί μου μια μπλούζα με τη φωτογραφία του. Γι αυτό και όταν σκοράρω πάντα του το αφιερώνω.

 Ακολούθησαν κι άλλα χρόνια στον Ολυμπιακό. Τι κρατάς από τη πρώτη σου θητεία;

Ήταν μια τεράστια εμπειρία, έπαιξα συμπαίκτης και αντίπαλος με μεγάλους ποδοσφαιριστές. Αυτό που μου έχει μείνει πιο έντονο ωστόσο, ήταν τα μπαράζ για Α εθνική που παίξαμε με ΑΕΚ, Λάρισα, Ηρακλή Απολλων Σμύρνης και Παναχαϊκή, και το πρώτο μου γκολ με την Παναχαϊκή.

Ακολούθησε πέρασμα από τη Νίκη Βόλου. Τι σου έμεινε από το πέρασμα αυτό;

Θυμάμαι πολύ έντονα το πρώτο μου παιχνίδι ήταν στην κλούβα με τον Καραϊσκάκη και όλοι μου οι συμπαίχτες κατευθύνθηκαν μαζί μου στο πανό με την φωτογραφία του αδερφού μου και αφήσαμε ένα λουλούδι.

Σου αφήνει πικρή γεύση το γεγονός ότι δεν ήταν οι καλύτερες χρονιές για το σύλλογο;

Ναι ίσως αυτό φταίει που και στα δύο περάσματα μου ήταν κακές οι συγκυρίες και η ομάδα δεν ήταν σε καλό φεγγάρι.

Παρότι αγωνίστηκες και στον αιώνιο αντίπαλο, έλαβες αγάπη από το κόσμο των «κυανόλευκων»;

Ναι εννοείται ακόμη και τώρα έχω τις καλύτερες σχέσεις υπάρχει τεράστιος σεβασμός μεταξύ μας.

Εχει κλείσει πιστεύεις το κεφάλαιο Νίκη Βόλου για σένα;

Ναι ναι, δεν θα πήγαινα σε καμία άλλη ομάδα στο Βόλο, αγαπάω τον Ολυμπιακό Βόλου και έχω πάρει από τον κόσμο πάρα πολύ αγάπη. Δεν θα άλλαζα με τίποτα αυτό που ζω τώρα, ακόμα και τώρα που περνάει η ομάδα τόσο δύσκολες στιγμές!

Πάμε στην Ενότητα «Ολυμπιακός Βόλου θητεία δεύτερη». Επιστρέφεις, κατακτάς πρωτάθλημα, κύπελλο, γίνεσαι αρχηγός, και ακολουθεί μέχρι και υποβιβασμός. Πως βιώνεις μέχρι τώρα αυτή τη διαδρομή;

Στην πρώτη μου και αξέχαστη χρόνια πήραμε τα πάντα, πρωτάθλημα, κύπελλο, άνοδο ήταν όλα τέλεια, μετά από χρόνια ο Ολυμπιακός Βόλου έζησε πάλι ωραίες στιγμές και είμαι πολύ χαρούμενος που βοήθησα και εγώ σε αυτό.

Μετά τα επόμενα χρόνια που επιστρέψαμε σε επαγγελματικές κατηγορίες τα πράγματα ήταν κάπως πιο δύσκολα και, η ομάδα έχει μια μέτρια προς καλή παρουσία μέχρι να έρθει η φετινή σεζόν που ήταν μια μαύρη σελίδα για την ιστορία μας.

Τι πιστεύεις πως έφταιξε τη φετινή κακή χρονιά;

Ήταν από την αρχή στραβό το κλίμα με την μη αδειοδότηση της ομάδας και με την κατάσταση αυτή να μην ξέρουμε αν θα μείνουμε στην ομάδα ή όχι οι παίχτες που είμασταν άνω τον 25.

Σίγουρα έχουμε όλοι τεράστια ευθύνη και οι διοίκηση και οι προπονητές, αλλά κυρίως εμείς οι παίχτες και εγώ σαν αρχηγός που δεν μπορέσαμε να κρατήσουμε την ομάδα στη κατηγορία.

Έχεις σκεφτεί που θα σε βρει η επόμενη μέρα;

Όχι δεν έχω σκεφτεί τίποτα, έχω ταλαιπωρηθεί πολύ με τον τραυματισμό μου και περιμένω πρώτα να γίνω καλά και μετά θα σκεφτώ! Σίγουρα πρωταρχικός μου στόχος, είναι ο Ολυμπιακός και περιμένω τις εξελίξεις!

Σε τόσα χρόνια καριέρας, έχεις συνεργαστεί με πολλούς προπονητές και παίκτες. Πες μας τον πιο ιδιαίτερο προπονητή που συνάντησες.

Σίγουρα κάθε προπονητής έχει τις ιδιαιτερότητες του, αλλά μου έχουν μείνει δυο που μου έβγαλαν τον καλύτερο μου εαυτό. Είναι ο κύριος Βούζας και ο κύριος Ελευθεροπούλος.

Κάποιος που σε αδίκησε;

Σίγουρα πιστεύω πως έχω αδικηθεί από κάποιους προπονητές, ωστόσο πιστεύω πως δεν ήταν κάτι εσκεμμένο.

Πες μου τους καλύτερους παίκτες που έχεις συνεργαστεί.

Μπουτζίκος, Ρόκας, Μάντζιος.

Από τους καλύτερους αντιπάλους;

Πέτρος Μάνταλος.